ΜΠΑΜΠΗΣ ΣΕΜΕΡΤΖΙΔΗΣ Γιαννιτσά, 03/04/2013
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΟΧΙΤΖΗ
Φτού ρε σύ, πάλι άργησα. Αμάν ρε Δέσποινα πάλι θα τρέξω μόνος. Όταν στα 60ντα σου από το πρωί που φεύγεις για δουλειά και Ο.Μ.Γ και τώρα τελευταία και λίγο ΣΕΒΑΣΘ, φτάνεις στις 10 το βράδυ σπίτι, άντε να σηκωθείς στις 6:00 για την πάρτη σου.
Πάλι καλά, 8:00 το πρωϊ Καυταντζόγλειο για 1 ωρίτσα για να προλάβω και το ξύλο από τις κόρες, στην δουλειά στα Γιαννιτσά. Να σου στα αποδυτήρια ο Πάρης ο Λιόντος. Μέχρι να πω το καλημέρα μπουκάρουν και οι δύο ψηλοί ο Παναγιώτης ο Μελετόπουλος και ο Αλέξανδρος ο Παρθένης. Τους αρχίζω όλους στις γρήγορες, εξαγριώνεται ο Παναγιώτης που μου τα ρίχνει. Αμάν ρε πρόεδρε τι θα πει ο άνθρωπος και ήρθε από την Αθήνα να τρέξει. Μην δω κάποιον να μου ρίχνει μισό μέτρο στο μπόι. Με πιάνει το ευρωποντιακό μου σύνδρομο και αρχίζω να ρετάρω. Ρε μεγάλε, λέω στον Αλέξανδρο, γιατί εσάς τους Αθηναίους, όταν ήμουν στην Αθήνα σας έλεγα Α.Α.Α.; Άντε να απαντήσει. Τον βοηθάω λέγοντας, Άχρωμοι, Άγευστοι, Άοσμοι. Αυτά ρε παίδες τους έλεγα και έτρεχαν να με πιάσουν για καμιά κουτουλιά, αλλά που να με προλάβουν. Μη νομίζετε ότι εκείνο τον καιρό έκανα χρόνους στους αγώνες από τα Φάρτλεκ που μου έβαζε ο Μίλτος ο Κυπαρίσσης.
Χτυπιέμαι μέσα στην βροχή, βγαίνω στο σκεπαστό συναντώ την Δήμητρα την Ιορδανίδου μαζί με τον Πάρη και τα λέμε τρέχοντας. Να ρε Μπάμπη μου ζήτησαν φώτο από το Ναγκάνο αμέσως μόλις η διοργάνωση έμαθε το όνομά μου από τον ΣΕΓΑΣ, για να την βάλουν στο περιοδικό του Μαραθωνίου και ευτυχώς είχα και τους έστειλα. Με εντυπωσίασε η αμεσότητά τους Μπάμπη. Και ποια φωτο ρε Δήμητρα τους έστειλες; Γιατί δεν τους έστειλες αυτή που έχεις στο Face με το μαγιώ; Το κατάλαβα και έκανα ρεσάλτο για να ξεφύγω από την καρπαζιά της .
Μπαίνω στο βοηθητικό πάλι και κολλάω στον Μάνο τον Φραντζεσκάκη και τον Θάνο τον Κασαπίδη. Πιάναν τέμπο στο 5.15, τους αρχίζω τις παλιές ιστορίες με τον πρόεδρο τους το Δημήτρη και πάμε στο 4.29. Δεν φταίω εγώ, αλλά ο Βενετικίδης και φυσικά ο κολλητός του ο Λάζαρος ο Ρήγος. Ακούστε … Καυταντζόγλειο το 2005 στους τελευταίους τους καλούς μαραθωνίους, δεν θυμάμαι την ημέρα, αλλά θυμάμαι το κολλητήρι τον Λάζαρο. Στην 9η διαδρομή πάνω ακριβώς στην άσπρη γραμμή ο Δημήτρης και δίπλα ο Λάζαρος, παραδίπλα ο Αποστόλης ο Χατζηδήμου και ο υποφαινόμενος, ρυθμός αυστηρά στο 5, αφού αυτό ήθελε ο Δημήτρης για το δυωράκι του. Τραβάει την παρέα ο Λάζαρος στο 2.16 την στροφή, μετά εγώ στο 2.18 την στροφή, μας διαολοστέλνει ο Δημήτρης γιατί ήθελε αυστηρά στο 2.17 την στροφή. Μιλάμε για Ρομπότ.
Αποχαιρετώ την παρέα και κάνω να μπω στο αμάξι. Νάσου και ο άλλος ο ολυμπιονίκης (δίμετρος και αυτός). Καλημέρα Αλέξη (Νικολαϊδης). Καλημέρα σας κύριε Μπάμπη. Τι κάνεις ρε φίλε αυτόν τον καιρό; Τα συνηθισμένα κύριε Μπάμπη και κάνα 12ράκι πάνω στο βουνό στις Γέφυρες. Άντε να τολμήσω να τον πειράξω, ολυμπιακό μετάλλιο ταε κβο ντο και 12ράκια στο βουνό.
Αυτά που λέτε σήμερα το πρωϊ. Υπήρχε περίπτωση να τα κάνω έως και πριν από τέσσερα χρόνια προτού με εντάξουν στην κατηγορία καρέτα – καρέτα; Θα χτυπιόμουν από την πρώτη στροφή μέχρι και την τελευταία, ωσάν αντοχιτζής στην μοναξιά του.
Ευτυχώς γέμισαν οι μπαταρίες για σήμερα για να τα βγάλω πέρα στην δουλειά, στην Ο.Μ.Γ και στο οργανωτικό του ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, εκεί πρέπει να θυμάμαι τα καπρίτσια του αντοχιτζή.
Το βράδυ ραντεβού στις 9:30 σπίτι, για το τσιπουράκι. Καλή συνέχεια.
